Αρχείο για δελτίο τύπου

Σύριζα Θεσσαλονίκης Γυναίκες και οικονομική κρίση: δεν πληρώνουμε!

Εκδήλωση συζήτηση

Μιλούν γυναίκες εργαζόμενες και συνδικαλίστριες:

Ντίνα Ταχταλίδου,

Πρόεδρος Συνδικάτου Ιματισμού- Κλωστοϋφαντουργίας-Πλεκτικής

 Β. Ελλάδας

Ελένη Χατζοπούλου,

Αντιπρόεδρος Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών Μακεδονίας

Μαρία Καμνοροκα,

Αντιπρόεδρος Σωματείου Περιοδευόντων Πωλητών Θεσσαλονίκης

Σάρα Αναστασιάδου,

Αντιπρόσωπος Σωματείου Νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ

Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010, 7μμ,

Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης

ΔΙΚΤΥΟ ΓΥΝΑΙΚΩΝ  ΣΥΡΙΖΑ  ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Η εκδήλωση είναι αφιερωμένη στην μνήμη της  Μαριάννας Μπρεκάση

Σύριζα Κορινθίας Βήμα διαλόγου στις γυναίκες: καταθέτουμε και διεκδικούμε

Ο ΣΥΡΙΖΑ Ν. Κορινθίας με αφορμή την 8 του Μάρτη, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας απευθύνει θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό στις εργαζόμενες γυναίκες και σε όλες τις γυναίκες όλης της χώρας και όλου του κόσμου.

ΔΕΝ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ, ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

  • Αξιοπρεπή δουλειά για όλες και όλους, ίση αμοιβή, ίσες ευκαιρίες
  • Να μην γίνει η κρίση άλλοθι για την καταπάτηση των δικαιωμάτων μας
  • Ίση συμμετοχή των γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων, για την προώθηση της ισότητας των δύο φύλων με κοινωνική δικαιοσύνη
  • Να μην μετατρέπονται τα ΜΜΕ σε Μέσα Μαζικού Εξευτελισμού των γυναικών
  • Αλληλεγγύη ντόπιων και μεταναστριών γυναικών

Με το σύνθημα «Μετά από 100 χρόνια γυναικείων αγώνων, δεν γυρίζουμε πίσω» σας καλούμε την Τετάρτη 10 Μαρτίου και ώρα 12 π.μ. στο ξενοδοχείο Εφύρα στη συνέντευξη τύπου με θέμα «Βήμα διαλόγου στις γυναίκες: Καταθέτουμε και Διεκδικούμε».

Στη συνέντευξη τύπου συμμετέχουν:

  • Θελερίτη Μαρία, συντονίστρια
  • Βουγιούκα Άννα, δίκτυο γυναικών ΣΥΡΙΖΑ
  • Ντούρι Μαριλένα,  σχολείο Αλβανών μεταναστών
  • Παναγιώτου Αλεξία, Πρόεδρος ΠΕΓΔΥ Ν. Κορινθίας

Πανελλαδική Προγραμματική Σύσκεψη: δελτίο τύπου

Στις 22-23 Νοεμβρίου 2008, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, πραγματοποιήθηκε  η Πανελλαδική Προγραμματική Συνδιάσκεψη του Δικτύου Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ. Συγκεντρωθήκαμε γυναίκες που πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ τόσο μέσω των συνιστωσών τους όσο και ως ανένταχτες. Παρευρέθησαν επίσης μέλη αυτόνομων φεμινιστικών – γυναικείων συλλογικοτήτων που προσέφεραν την εμπειρία τους και τις απόψεις τους στις συζητήσεις. Η συμμετοχή, τόσο από Αθήνα, όσο και από την επαρχία που ξεπέρασε τα διακόσια άτομα, μας γεμίζει αισιοδοξία για τη συνέχεια.

 

Είχε προηγηθεί μια πορεία οχτώ μηνών με τακτικές ανοικτές συνελεύσεις που οι επεξεργασίες τους μαζί με την μέχρι τώρα  δράση μας αποτέλεσαν την βάση αυτής της Συνδιάσκεψης. Ο προβληματισμός που αναπτύχθηκε στις δύο κεντρικές ολομέλειες και οι θέσεις που διαμορφώθηκαν στις επί μέρους θεματικές αποτελούν συγκεκριμένες προτάσεις για το υπό διαμόρφωση πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.

 

Στόχος μας ήταν και είναι η διάχυση της προβληματικής του γυναικείου-φεμινιστικού κινήματος σε αυτό το πρόγραμμα αλλά και στις λειτουργίες του ΣΥΡΙΖΑ. Ο φεμινισμός εμπλούτιζε πάντα την αριστερά με νέα στοιχεία  που καθιστούσαν πιο ανθρώπινο το πρόσωπό της, πιο ανοικτούς τους ορίζοντές της, πιο οικουμενικό τον χαρακτήρα της. Σήμερα, διαπιστώνουμε, μεταξύ των άλλων, μια ανδροκρατική εικόνα στη δημόσια παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ (Βουλή, πάνελς συζητήσεων, ΜΜΕ κλπ.) που έχει αντίκτυπο στην ριζοσπαστική φυσιογνωμία του. Αυτή την εικόνα επιδιώκουμε να αλλάξουμε.

 

Στόχος μας επίσης είναι αυτή η φεμινιστική προβληματική  να ανοίξει νέους δρόμους στην παρέμβασή μας προς την κοινωνία με δράσεις, κινητοποιήσεις, καμπάνιες. Θέλουμε το Δίκτυο Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ να απλωθεί σε όλη την Ελλάδα, να συνδεθεί με κάθε τοπική του ΣΥΡΙΖΑ, να γειωθεί με την κοινωνία.

 

Ζούμε σε μια συγκυρία κρίσης του νεοφιλελευθερισμού και όλα δείχνουν ότι αυτή η παγκόσμια οικονομική κρίση έχει βάθος και διάρκεια.. Σε αυτό το ζοφερό και θολό τοπίο βιώνουμε με αγωνία την επιδείνωση της ανέχειας και της δυστυχίας αλλά και την ανάγκη οράματος μιας άλλης κοινωνίας. Σήμερα ο νεοφιλελευθερισμός, σε συνεργασία με την πατριαρχία, συμπιέζει τις ανάγκες των γυναικών υψώνοντας τους δείκτες της ανεργίας, της επισφάλειας και της φτώχειας τους. Παράλληλα, τα σεξιστικά πρότυπα ξεσπούν σε γεγονότα βίας κατά των γυναικών ακόμη και δολοφονίες.

 

Ο νεοφιλελευθερισμός αξιοποιεί τις υπάρχουσες πατριαρχικές δομές και ωθεί τις γυναίκες ακόμη περισσότερο στον παραδοσιακό ρόλο της μητέρας-νοικοκυράς- νοσοκόμας. Για να φανεί μικρότερη η ανεργία, για να υποκατασταθεί το ανύπαρκτο κράτος πρόνοιας, για να συντηρητικοποιηθεί  περαιτέρω το σύνολο της κοινωνίας. Αυτή η τάση πρέπει να ανακοπεί, οι γυναίκες να μην θεωρούνται άτομα δεύτερης κατηγορίας στην πολιτική, στην εργασία, στον ελεύθερο χρόνο. Να αλλάξουν τα ανδροκρατούμενα πρότυπα στην πολιτική και να συμμετέχουν και οι γυναίκες σε θέσεις ευθύνης με πολιτικές διαπαιδαγώγησης αλλά και με συγκεκριμένα μέτρα όπως η υποχρεωτική ισάριθμη εκπροσώπηση. Να ισομερισθεί  και ο καταμερισμός των ρόλων ανάμεσα στα δύο φύλα μέσα στο σπίτι, στο νοικοκυριό, στη φροντίδα παιδιών και αρρώστων.

 

Ως Δίκτυο Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ έχουμε ένα όραμα, ο σοσιαλισμός για τον οποίο, ως ΣΥΡΙΖΑ παλεύουμε , να μην σέρνει μαζί του αυτό το εξουσιαστικό κοινωνικό σύστημα ανάμεσα στα δύο φύλα. Διεκδικούμε ίσα δικαιώματα για όλες τις γυναίκες, τις μετανάστριες, τις λεσβίες, τη νεολαία, τις γυναίκες της τρίτης ηλικίας.

 

    Οι γυναίκες έχουν καταλάβει ότι χωρίς αριστερά προτάγματα  η απελευθέρωσή τους παραμένει ανέφικτη. Απομένει και το εργατικό κίνημα να συνειδητοποιήσει το αντίστροφο. Γιατί ο σοσιαλισμός ή θα είναι και φεμινιστικός ή δεν θα υπάρξει.

25 Νοέμβρη: Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της βίας Κατά των Γυναικών. Άλλη μια επετειακή μέρα;

Συζυγοκτονίες. Βιασμοί. Διακίνηση γυναικών με σκοπό την προώθησή τους στην πορνεία. Εκμετάλλευση, και σεξουαλική, μεταναστριών. Σεξουαλική παρενόχληση γυναικών στην εργασία… Οι μικρές και μεγάλες πράξεις βίας που εκδηλώνονται ενάντια στις γυναίκες δεν ανήκουν, δυστυχώς, στο παρελθόν. Η βία κατά των γυναικών αφορά εν δυνάμει όλες τις γυναίκες και τη συναντάμε παντού: στο σπίτι, στο δρόμο, στη δουλειά, στο σχολείο, στην πολιτική, τη μέρα και τη νύχτα, ως ανήλικες, ενήλικες και ηλικιωμένες. Δεν κάνει διακρίσεις. Έχει τις ρίζες της στις ιστορικά διαμορφωμένες άνισες σχέσεις, στις σχέσεις εξουσίας ανάμεσα στα φύλα. Οι βιασμοί και οι δολοφονίες γυναικών αποτελούν ακραία έκφραση του «δικαιώματος» που έχουν οι άνδρες πάνω στο γυναικείο κορμί, ακραία επίδειξη φυλετικής κυριαρχίας.

Η διεθνής κοινότητα έχει αναγνωρίσει ότι η βία λόγω φύλου συνιστά παραβίαση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο προβλέπει τη λειτουργία ενός κέντρου υποδοχής κακοποιημένων γυναικών ανά 10.000 κατοίκους. Και τι γίνεται στην Ελλάδα του 2008; Η κυβέρνηση, μόλις το 2006, αγνοώντας επιδεικτικά  όλες τις βασικές διεκδικήσεις του γυναικείου κινήματος, ψήφισε νόμο για την ενδοοικογενειακή βία και τη βία λόγω φύλου, με διακηρυγμένο όμως στόχο τη στήριξη και την προστασία του θεσμού της «θείας» οικογένειας και όχι των γυναικών που έχουν υποστεί βία μέσα στην οικογένεια. Καμία μέριμνα, κανένα κονδύλι για τη δημιουργία και χρηματοδότηση δομών στήριξης κακοποιημένων γυναικών, ούτε φυσικά για την εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση όλων των εμπλεκόμενων φορέων στον τρόπο υποδοχής και αντιμετώπισης γυναικών που έχουν υποστεί βία. Αποτέλεσμα; Παρά τις συστάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στην Ελλάδα τα κέντρα υποδοχής και υποστήριξης είναι ελάχιστα, οι περισσότερες γυναίκες δεν γνωρίζουν καν την ύπαρξή τους, και όσες τη γνωρίζουν δεν νοιώθουν άνετα να προσφύγουν σε αυτά αφού δεν υπάρχει η κατάλληλη ενημέρωση. Έτσι,  συχνά-πυκνά εμφανίζονται στα ΜΜΕ περιπτώσεις συζυγοκτονιών, ακραία μορφή βίας, που συχνά αποτελεί την τελευταία πράξη σε καταστάσεις μακροχρόνιας κακοποίησης γυναικών. Και για να ολοκληρωθεί ο κύκλος, οι συζυγοκτονίες τιμωρούνται ελάχιστα και μετά από πολλά χρόνια δικαστικών διενέξεων (χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση συζυγοκτονίας στις Σέρρες), οδηγώντας τελικά στη νομιμοποίηση στη συνείδηση των νέων ανδρών αλλά και γυναικών της βίας κατά των γυναικών ακόμα και στην ακραία της αυτή έκφραση.

Το κερασάκι στην τούρτα ή «οδηγίες για έναν μοντέρνο πατριαρχικό νόμο»

Δεν είμαι του ανδρός μου δεν είμαι το πατρός μου, είμαι μόνο ο εαυτός μου ήταν  το γνωστό παλιό σύνθημα των φεμινιστριών της δεκαετίας του 80 και του 90. Και όμως, η σημερινή κυβέρνηση, σε αντίθεση με όλες τις φεμινιστικές και γυναικείες συλλογικότητες, προώθησε και ψήφισε μία οπισθοδρομική μεταρρύθμιση του οικογενειακού δικαίου του 1983, που επαναφέρει  το δικαίωμα δήθεν των γυναικών στην επιλογή του επωνύμου τους μετά το γάμο. Τέτοιες ρυθμίσεις αποδεικνύουν πόσο εύκολα οι θεσμοί κλείνουν το μάτι στο πατριαρχικό μοντέλο -διατηρώντας ένα «πολιτικώς ορθό» προφίλ- γεγονός που επιβεβαιώνεται διπλά από το ότι ο ίδιος νόμος αρνείται την θεσμική αναγνώριση των δικαιωμάτων των ομόφυλων ζευγαριών στη συμβίωση. Με άλλα λόγια, επιχειρείται θεσμικά να ενισχυθεί το κυρίαρχο μοντέλο οικογένειας -ετεροφυλόφιλο, πατριαρχικό, πυρηνικό- και η κυβέρνηση μας προτείνει, ως άσκηση αυτοδιάθεσης, να κρατήσουμε το όνομα του συζύγου ή ο σύζυγος το δικό μας. Όπως θα λέγαμε και πιο απλά “για γέλια και για κλάματα”…

 

Επειδή η 25 Νοέμβρη δεν είναι και δεν θα γίνει ακόμα μία επέτειος. Επειδή η ιστορία μάς μαθαίνει πως τα πράγματα αλλάζουν μόνο όταν συλλογικά και μέσα από την πολιτική πράξη διεκδικήσουμε σεβασμό, αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη.

 

ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΕΣ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ την Τρίτη 25 Νοέμβρη, Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της βίας Κατά των Γυναικών, στα Προπύλαια, στις 6:00μ.μ.

 

 

·         Για να σπάσουμε τη σιωπή και να κάνουμε ορατή την  «αθέατη» καθημερινή ενδοοικογενειακή βία, και τη βία λόγω φύλου.

·         Να στηρίξουμε όλες τις γυναίκες που τολμούν να την καταγγείλουν. Να μην επιτρέψουμε την ενοχοποίηση και την περιθωριοποίησή τους.

·         Να παλέψουμε για την κατάργηση των σχέσεων εξουσίας, για μια κοινωνία χωρίς φόβο, φτώχεια και βία, χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις, με σεβασμό στη διαφορά.

 

Να Διεκδικήσουμε:

 

·         ΑΜΕΣΗ απόσυρση του άρθρου για την αλλαγή επωνύμου στο γάμο

·         ΑΜΕΣΗ επέκταση του συμφώνου συμβίωσης σε όλες τις μορφές συμβίωσης

·         Δημιουργία χώρων υποδοχής και στήριξης γυναικών που έχουν υποστεί βία

·         Εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση των εμπλεκόμενων φορέων για τον τρόπο υποδοχής και αντιμετώπισης γυναικών που έχουν υποστεί βία

·         Δημιουργία κατάλληλων προγραμμάτων για όλες τις βαθμίδες της δημόσιας εκπαίδευσης, για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και βίας κατά των γυναικών

·         Καμία ανοχή στη διαιώνιση της βίας και στον εξευτελισμό των θυμάτων σε κοινωνικούς θεσμούς: αστυνομία, ΜΜΕ, οικογένεια, σχολείο

 

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗ ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗ

ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΑΣ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ

 

Καλούν

Φεμινιστικό Κέντρο Αθήνας

Λεσβιακή Ομάδα Αθήνας

Παγκόσμια Πορεία Γυναικών/Ελληνικό Δίκτυο

Πανελλαδικό Δίκτυο Γυναικών Μεταναστριών

Ένωση Αφρικανών Γυναικών

Δίκτυο Γυναικών Σύριζα

 

Γενική Συνέλευση Δικτύου Γυναικών Σύριζα Θεσσαλονίκης

Το Δίκτυο Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ στη Θεσσαλονίκη, καλεί όλες και όλους να πάρουν μέρος στη Γενική Συνέλευση που θα γίνει το Σάββατο 8 Νοέμβρη στον 4ο όροφο της ΕΔΟΘ (Προξένου Κορομηλά) από τις 9.30-14.00. 

Στη Γ.Σ. προτείνονται προς συζήτηση οι εξής θεματικοί άξονες, οι οποίοι θα αποτελέσουν τη βάση για τη διαμόρφωση προγραμματικών θέσεων ενόψει της πανελλαδικής προγραμματικής σύσκεψης του Δικτύου Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ (Αθήνα: 22-23 Νοέμβρη):

  • Εργασία και επισφάλεια
  • Φτώχεια και κοινωνικό κράτος
  •  Βία κατά των γυναικών
  • Οικογενειακό Δίκαιο
  • Σεξισμός
  • Δημοκρατία και εκπροσώπηση
  • Μεταναστευτική πολιτική

Δίκτυο Γυναικών Σύριζα Θεσσαλονίκη